ارز جاب هیچگونه ارتباطی با پروژه های معرفی شده در سایت ندارد و سرمایه گذاری در پروژه های آنلاین همانند پروژه های فیزیکی دارای ریسک بوده و تصمیم به سرمایه گذاری و سود زیان انجام آن به عهده شماست ؛ توجه بفرمایید حتما در چنین سرمایه گذاری هایی مدیریت سرمایه داشته باشید و هوشمندانه عمل کنید
به گفته جان لانسکی (Jan Lansky) ، کریپتوکارنسی (رمزنگاری) سیستمی است که شش شرط زیر را دارد :
1) سیستم به کنترل مرکزی نیاز ندارد، وضعیت آن از طریق اجماع (توافق) توزیع شده (distributed consensus) حفظ می شود.
2) سیستم یک نمای کلی از واحدهای کریپتوکارنسی و مالکیت آنها را نگه می دارد.
3) سیستم تعیین می کند که آیا واحدهای جدید کریپتوکارنسی قابل ایجاد هستند یا خیر. در صورتی که واحدهای جدید کریپتوکارنسی قابل ایجاد باشند، سیستم شرایط منشأ و نحوه تعیین مالکیت این واحدهای جدید را تعیین می کند.
4) مالکیت واحدهای کریپتوکارنسی را می توان منحصراً به صورت رمزنگاری اثبات کرد.
5) این سیستم امکان انجام معاملاتی را می دهد که در آنها مالکیت واحدهای رمزنگاری شده تغییر می یابد. شرح معامله تنها می تواند توسط یک نهاد اثبات کننده مالکیت فعلی واحدها صادر شود.
6) اگر دو فرمان مختلف برای تغییر مالکیت یک واحد کریپتوکارنسی به طور همزمان وارد شود ، سیستم حداکثر یکی از آنها را انجام می دهد.
کریپتوکارنسی چیست : کریپتوکارنسی ها بر خلاف سیستم دیجیتالی متمرکز و سیستمهای بانکی مرکزی، از کنترل غیر متمرکز استفاده می کنند.
کنترل غیر متمرکز هر رمزنگاری از طریق فناوری دفترچه توزیع شده (Distributed Ledger Technology) کار می کند، که به طور معمول یک بلاک چین (blockchain) است که به عنوان یک بانک اطلاعاتی معاملات مالی عمومی به کار می رود.
طی دهه 90 در طول دوران رونق فناوری تلاش های بسیاری برای ایجاد ارزهای دیجیتالی انجام شد که سیستم هایی مانند Flooz ، Beenz و DigiCash در بازار ظاهر شدند اما در نهایت شکست خوردند.
دلایل زیادی برای عدم موفقیت آنها وجود داشت، از جمله کلاهبرداری ، مشکلات مالی و حتی درگیری بین کارمندان شرکت ها و کارفرمایان آنها.
همه این سیستم ها از رویکرد “شخص ثالث مورد اعتماد” (Trusted Third Party) استفاده می کردند ، به این معنی که شرکت های پشت سر آنها معاملات را تأیید و تسهیل می کردند.
بیت کوین اولین رمزنگاری غیر متمرکز بود که اولین بار در سال 2009 میلادی توسط یک برنامه نویس ناشناس یا گروهی از برنامه نویسان با نام مستعار Satoshi Nakamoto به عنوان یک نرم افزار منبع باز منتشر شد.
ساتوشی آن را به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا (Peer to Peer) توصیف کرد.
این مفهوم شباهت زیادی به شبکه های همتا برای اشتراک فایل دارد. از زمان انتشار بیت کوین ، بیش از 4000 آلتکوین (Altcoins) (انواع جایگزین بیت کوین، سایر ارزهای رمزنگاری شده) ایجاد شده اند. یکی از مهمترین مشکلاتی که هر شبکه پرداخت باید آن را برطرف کند ، پرداخت دوبرابر (Double-spending) است. این یک روش کلاهبرداری برای پرداخت دوباره یک مقدار است. راه حل سنتی این مشکل، رویکرد “شخص ثالث قابل اعتماد” (سرور مرکزی) بود که سوابق موجودی ها و معاملات را حفظ می کرد؛ اما این روش مستلزم قدرت کنترل سرمایه شما به همراه کل اطلاعات شخصی شما است. در یک شبکه غیرمتمرکز مانند بیت کوین ، هر یک از شرکت کنندگان باید خود این کار را انجام دهد. این کار از طریق Blockchain انجام می شود :
یک دفتر عمومی از کلیه معامله هایی که تاکنون در شبکه اتفاق افتاده در دسترس همگان است. بنابراین ، همه افراد در شبکه می توانند تعادل هر حساب را مشاهده کنند. هر معامله یک پرونده است که از کلیدهای عمومی فرستنده و گیرنده (آدرس کیف پول) و میزان سکه های منتقل شده تشکیل شده است. همچنین معامله باید توسط فرستنده با استفاده از کلید خصوصی وی به پایان برسد. همه اینها از اصول رمزنگاری است. سرانجام ، معامله در شبکه پخش می شود ، اما ابتدا باید تأیید شود.
1) خرید کالا
در گذشته ، تلاش برای یافتن تاجری که کریپتوکارنسی را بپذیرد ، تقریبا غیر ممکن بود.
اما این روزها وضعیت کاملاً متفاوت است. بازرگانان زیادی وجود دارند – چه به صورت آنلاین و چه آفلاین – که بیت کوین را به عنوان یک روش پرداخت می پذیرند، از خرده فروشان انبوه آنلاین مانند Overstock و Newegg گرفته تا مغازه های کوچک محلی و رستوران ها.
امروزه بیت کوین را می توان برای پرداخت هزینه هتل ها ، پروازها ، جواهرات ، برنامه ها ، قطعات رایانه و غیره مورد استفاده قرار داد.
ارزهای دیجیتال دیگری مانند Litecoin ، Ripple ، Ethereum و غیره هنوز به طور گسترده پذیرفته نشده اند. البته اوضاع در حال بهتر شدن است و شرکت اپل حداقل 10 کریپتوکارنسی مختلف را به عنوان روشهای پرداخت در اپ استور پذیرفته است.
البته کاربران سایر کریپتوکارنسی ها به غیر از بیت کوین، همیشه می توانند سکه های خود را با بیت کوین مبادله کنند.
علاوه بر این ، وب سایت های فروش کارت هدیه مانند Gift Off ، حدود 20 کریپتوکارنسی مختلف را می پذیرند. از طریق کارت های هدیه شما می توانید هر چیزی را با کریپتوکارنسی خریداری کنید.
و بالاخره فروشگاه های آنلاینی مانند Bitify و OpenBazaar وجود دارند که فقط ارزهای رمزپایه را قبول می کنند.
سرمایه گذاری در شبکه کریپتوکارنسی چگونه انجام می شود : بسیاری از مردم بر این باورند که ارزهای رمزپایه داغ ترین فرصت سرمایه گذاری در حال حاضر هستند.
داستان های بسیاری در مورد افرادی که از طریق سرمایه گذاری بیت کوین میلیونر شده اند وجود دارد. بیت کوین شناخته شده ترین ارز دیجیتال تا به امروز است. در نوامبر 2017 میلادی ، قیمت یک بیت کوین از 7000 دلار فراتر رفت.
اتریوم که شاید بتوان آن را دومین کریپتوکارنسی از لحاظ ارزش نامید، سریعترین افزایشی را که یک ارز دیجیتال تاکنون داشته ثبت کرده است.
از ماه می 2016 ارزش اتریوم حداقل 2700 درصد افزایش یافته است. و در مورد کل کریپتوکارنسی ها، ارزش آنها از نیمه سال 2013 میلادی تاکنون مجموعا بیش از 10000 درصد افزایش یافته است.
با این وجود شایان ذکر است که ارزهای رمزپایه سرمایه گذاری هایی پرخطر هستند. نوسانات ارزش بازار آنها مانند سایر دارایی ها نیست و تا حدودی کنترل نشده است؛ همیشه این خطر وجود دارد که آنها در برخی از حوزه های قضایی غیرقانونی شوند؛ علاوه بر این، در هرگونه تبادل رمزنگاری به طور بالقوه امکان هک شدن وجود دارد.
اگر تصمیم به سرمایه گذاری در زمینه کریپتوکارنسی ها دارید ، بدیهی است که بیت کوین هنوز در جایگاه کریپتوکارنسی برتر قرار دارد.
با این وجود، در سال 2017 میلادی سهم آن در بازار ارزهای رمزپایه بطور چشمگیری کاهش یافت و از 90 درصد به 40 درصد رسید.
در حال حاضر گزینه های بسیاری در بازار کریپتوکارنسی ها در دسترس هستند؛ بعضی از سکه ها با محوریت حفظ حریم خصوصی تولید می شوند ، برخی دیگر نسبت به بیت کوین کمتر باز و غیرمتمرکز هستند، و بعضی دیگر کاملا از بیت کوین تقلید می کنند.
در حالی که خرید بیت کوین بسیار آسان است، سایر ارزهای رمزپایه به راحتی قابل خرید نیستند. اگرچه وضعیت در حال بهتر شدن است و سایت های مبادلات عمده ای مانند :
Kraken ، BitFinex ، BitStamp , Binance و بسیاری دیگر ، شروع به فروش لایت کوین (Litecoin) ، اتریوم (Ethereum) ، مونرو (Monero) ، ریپل (Ripple) و سایر ارزهای رمزپایه کرده اند.
چند روش متفاوت دیگر برای به دست آوردن سکه های کریپتوکارنسی وجود دارد ، به عنوان مثال ، می توانید چهره به چهره با فروشنده معامله کنید یا از دستگاه خودپرداز بیت کوین استفاده کنید.
پس از خرید کریپتوکارنسی خود ، راهی برای ذخیره آن نیاز دارید. همه صرافی ها خدمات کیف پول مجازی ارائه می دهند. اگرچه این راه مناسب به نظر می رسد، بهتر است دارایی خود را در یک کیف پول آفلاین در هارد دیسک خود ذخیره کنید یا حتی در یک کیف پول سخت افزاری سرمایه گذاری کنید.
این مطمئن ترین روش برای ذخیره سکه های شماست و قدرت کنترل کامل دارایی هایتان را به شما می دهد.
مانند هر سرمایه گذاری دیگر ، باید به ارزش بازار کریپتوکارنسی ها و هرگونه اخبار مربوط به آنها نیز توجه جدی داشته باشید. Coinmarketcap یک وبسایت مفید برای ردیابی قیمت ، حجم ، جریان و ارزش بازار اکثر کریپتوکارنسی های شده موجود است.
